Görüntüleme (gezinme ile): 27 -- Görüntüleme (arama ile): 3 -- IP: 10.1.249.37 -- Ziyaretçi Sayısı:

Özgün Başlık
Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılmasına İlişkin Güncel Sorunların Yargıtay Kararları Işığında Değerlendiril

Yazarlar
Caner Gürühan

Dergi Adı
Türkiye Barolar Birliği Dergisi

Cilt
Mart-Nisan 2014, Sayı 111, ss. 133-162

Anahtar Kelimeler
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması ; zamanaşımının durması ; denetim süresi ; yükümlülük ; itiraz

Özet
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu, ülkemizde ilk kez 15 / 07 / 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 23’üncü maddesi ile suça sürüklenen çocuklar bakımından kabul edilmiş, sonrasında yapılan yasal değişiklikler ve Yargıtay kararları doğrultusunda hukuk sistemimizde önemli ölçüde yerleşmiştir. Ancak kuruma ilişkin bazı sorunların güncelliğini halen koruduğu, bazılarının ise Yargıtay’ın farklı uygulamalarından kaynaklandığı görülmektedir. Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231’inci maddesinin 8’inci fıkrasındaki düzenlemeden, zamanaşımının ; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarih ile sonradan kesinleşmesi şartıyla denetim süresi içinde işlenen suçun tarihi arasında duracağı sonucu çıkarılmalıdır. CMK’nın 231’inci maddesinin 11’inci fıkrasına göre, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri bilerek yerine getirmemesi hallerinde, açıklanacak hükümde herhangi bir değişiklik yapılması mümkün değildir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilmesi halinde merci tarafından daha geniş kapsamlı bir inceleme yapılabilmesine olanak sağlayan Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22 / 01 / 2013 tarih ve 2012 / 10-534 E.-2013 / 15 K. sayılı kararı, ceza muhakemesi uygulaması açısından olumsuz sonuçlar doğursa da, sanık hakkında beraat kararı verilmesini sağlaması, hatalı hukuki nitelendirme sonucu bir eylemin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kapsamında değerlendirilmesini engellemesi ve makul sürede yargılanma hakkının tesisi bakımından olumlu bir gelişme olarak dikkat çekmektedir. Kurumun, yakın zamanda faaliyete geçmesi beklenen istinaf incelemesine tabi kılınmasına ilişkin yapılacak yasal düzenleme, mevcut sorunların çözülmesini sağlayacaktır.

Başlık (Yabancı Dil)
A Review of Current Issues Relating to the Stay of Judgment in the Light of Jurisdiction of High Court of Appeals

Anahtar Kelimeler (Yabancı Dil)
Stay of judgment ; interruption of prescription ; probation period ; obligation ; objection

Özet (Yabancı Dil)
The concept of stay of execution was adopted in Turkey for the first time in respect to the children led to crime through the 23rd article of the Child Protection Act N. 5395, entered into force on 15 / 07 / 2005 and has been significantly established in our legal system since then in line with the legal amendments enacted and jurisdiction of High Court Of Appeals. However, it is seen that a number of issues related to this institution are still in question while certain issues originate from different practices of the High Court of Appeals. The regulation in the 8th paragraph of the Article 231 of the Procedural Penal Law must be interpreted as that the prescription period ceases between the date of the finalization of the decision of staying the judgment and the date of the commissioning of the offence within the probation period provided that the decision is finalized thereafter. According to the 11st paragraph of the Article 231 of the PPL, in the events that the accused perpetrates an intentional offence or intentionally violates the obligations relating to the probation measures, it is not possible to make any amendment to the judgment to be declared. While the jurisdiction of the High Court of Appeals Docket Nr. 2012 / 10-534. - Decree Nr. 2013 / 15 which enables a more comprehensive review in the case of an appeal of the stay of judgment entails negative outcomes in respect to the procedural penal practice, it draws attention as a positive development as it prevents an act to be assessed within the scope of the stay of judgment as a result of an incorrect legal qualification and enables the establishment the right to trial in reasonable time. The legal regulation to be made in the aim of subjecting the institution to the review of court of appeal will ensure the resolution of the problems.